Nederlands
47
3. Instellen van de stimulatie-
energie
In een gestimuleerde spier hangt het
aantal van de vezels die werken af van de
stimulatie-energie. Voor de programma’s
die spiercontracties (tetanische contracties)
veroorzaken, moet u dus koste wat kost een
maximale stimulatie-energie gebruiken
(tot 999) om zoveel mogelijk spiervezels
te activeren, tot de grens van wat u kunt
verdragen.
4. Vooruitgang in de niveaus
In het algemeen is het niet aan te raden
de niveaus te snel te doorlopen om zo
snel mogelijk op niveau 3 te geraken.
De verschillende niveaus zijn voorzien
op een geleidelijke opbouw van de
elektrostimulatietraining.
De eenvoudigste en meest gebruikte
aanpak is beginnen met niveau 1 en naar
het volgend niveau overgaan zodra men
aan een nieuwe stimulatiecyclus begint.
Aan het einde van een cyclus kunt u ofwel
een nieuwe cyclus beginnen met het
eerstvolgende hogere niveau, ofwel een
onderhoudscyclus volgen van 1 sessie per
week op het laatst gebruikte niveau.
5. Afwisseling stimulatiesessies /
conventionele trainingen
De stimulatiesessies kunnen worden
uitgevoerd buiten of gedurende de
conventionele training.
Als men de conventionele training en de
stimulatie tijdens dezelfde sessie uitvoert,
is het in het algemeen aanbevolen
de stimulatie te laten volgen op de
conventionele training. Op die manier
wordt de vrije oefening niet uitgevoerd
op vermoeide spiervezels. Dit is vooral
belangrijk voor krachttraining en trainingen
op explosieve kracht.
Bij weerstandstrainingen kan het echter
zeer interessant zijn om omgekeerd te
werk te gaan. Vóór de conventionele
training voert men dan, dankzij de
weerstandsstimulatie, een “specieke
voorvermoeidheid” van de spiervezels
uit, zonder algemene of cardiovasculaire
vermoeidheid. Op die manier maakt de
vrije inspanning van de “voorbereide” vezels
het mogelijk het glycolytisch metabolisme
sneller verder te duwen.
To Next Page
Loading...
Need help?
General
