1310
Тоҷикӣ
Ҳангоми истифода тахта ларзон
мешавад.
Тахта ба сутун маҳкам карда
нашудааст.
Боварӣ ҳосил кунед, ки исканҷаи
сутуни боло ба болои сутун
баста шудааст.
Боварӣ ҳосил кунед, ки меҳвари
ҳалқа ба танбаи Y мувофиқ
карда шудааст.
Боварӣ ҳосил кунед, ки фишанги
чархзании тахтаи дарзмол қулф
шудааст.
Сутун ба пояи дастгоҳ мустаҳкам
карда нашудааст.
Боварӣ ҳосил кунед, ки тиргаки
пойгоҳ мустаҳкам ва ба пойгоҳ
баста шудааст.
Тахтаро хам кардан ё дар ҳолати
уфуқӣ истифода бурдан мумкин
нест.
Фишанги нишебии тахта озод
карда нашудааст.
Боварӣ ҳосил кунед, ки фишанги
озодкунии гардиш ба шумо
имкон медиҳад, ки тахтаро ба
ҳолати дилхоҳ хам кунед.
Пас аз расидан ба мавқеи
дилхоҳ, фишанги нишебро қулф
кунед, то тахтаро сахт кунед.
Дар давоми чанд раванди
аввали истифода аз сараки
дарзмол лахтаҳои сафед
мебароянд.
Ин муқаррарӣ аст, зеро дастгоҳ
аз санҷишҳои сифат гузаштааст
ва метавонад зарраҳои
боқимонда дошта бошад.
Фақат либосҳоро аз таҳшиҳо
афшонед/тоза кунед. Либосҳои
тарро истифода накунед.
Оби ифлос, доғҳои қаҳваранг ё
донаҳои сафед аз сараки
дарзмол берун меоянд ва
либосро доғдор мекунанд.
Ба зарфи об кимиёвӣ ё
иловагиҳо илова карда
мешаванд.
Ҳеҷ гоҳ бо асбоб кимиёвӣ ё
иловагиҳоро истифода набаред.
Зарфи обро бо об пур кунед ва
ба он иҷозат диҳед, ки 1 зарфи
пурро буғ кунад, то пасмондаҳои
кимиёвиро бишӯяд.
Дар мавриди доғ дар либос
ҳама доғҳоро дар оби равон
шӯед.
Дар мавриди доғ дар сари
дарзмол ҳама боқимондаҳои
сараки дарзмолро бо матои
намӣ тоза кунед.
To Next Page
Loading...
